Noot van de redactie: China heeft opmerkelijke prestaties geleverd in de opbouw van een modern socialistisch land onder leiding van de Communistische Partij van China, wat andere landen kan helpen hun eigen pad naar modernisering uit te stippelen. En het feit dat het helpen opbouwen van een wereldwijde gemeenschap met een gedeelde toekomst een van de essentiële vereisten is voor China's modernisering, toont aan dat het land zijn wereldwijde verantwoordelijkheid nakomt om andere landen te helpen hun ontwikkeling te stimuleren. Drie experts delen hun visie op deze kwestie met China Daily.
China is niet aan het "opkomen", maar keert terug naar – en staat misschien op het punt om te overtreffen – zijn voormalige centrale positie op het wereldtoneel. China heeft drie wereldwijde periodes in de geschiedenis gekend: een "Gouden Eeuw" die de Song-dynastie (960-1279) omvatte; een periode van dominantie tijdens de Yuan-dynastie (1271-1368) en de Ming-dynastie (1368-1644); en de terugkeer naar een centrale positie van Deng Xiaoping in de jaren 70 naar Xi Jinping nu.
Er waren andere belangrijke periodes waarin de wereldgeschiedenis en de Chinese geschiedenis elkaar kruisten. Tijdens het onlangs afgesloten 20e Nationale Congres van de Communistische Partij van China heeft het land echter een structureel model aangenomen dat gericht is op snellere en efficiëntere besluitvorming. Hieruit kunnen we de intentie van het land afleiden om zijn terugkeer naar de centrale positie in een nieuwe wereldorde, gebaseerd op efficiëntie en welvaart in eigen land, te voltooien.
Het 20e Partijcongres bevestigde Xi Jinping als de kern van de CPC en stelde een nieuw Centraal Comité van de CPC in, bestaande uit 205 leden, en een nieuw Permanent Comité van het Politieke Bureau van het Centraal Comité van de CPC.
Er zijn hier een aantal belangrijke aandachtspunten voor iedere gedisciplineerde wetenschapper op het gebied van buitenlands beleid.
Ten eerste is de verdeling van de uitvoerende macht aan de Chinese leider, vooral in het Westen, omschreven als "overgecentraliseerd". Maar in het Westen – met name in de Verenigde Staten – zijn het idee van het "uitvoerend presidentschap" en het gebruik van "ondertekeningsverklaringen" een radicale centralisatie die presidenten in staat stelt wetgeving te negeren, iets wat prominent aanwezig is sinds de presidentschappen van Ronald Reagan tot Joe Biden.
Ten tweede is het belangrijk om twee kenmerken te benadrukken die de secretaris-generaal van het Centraal Comité van de CPC, Xi Jinping, uitsprak tijdens het 20e partijcongres: democratie met Chinese kenmerken en marktmechanismen met Chinese kenmerken.
Democratie in de Chinese context bestaat uit dagelijkse partijactiviteiten en verkiezingen/selecties op nationaal niveau, of het equivalent van "lokaal bestuur" in landen zoals Duitsland en Frankrijk. Wanneer het in evenwicht is met "directe macht" op het niveau van het Permanent Comité van het Politiek Bureau, is het Chinese besluitvormingsproces een middel voor het verzamelen van "realtime" data en informatie om relevante en efficiënte besluitvorming te garanderen.
Dit lokale model vormt een belangrijk tegenwicht tegen het nationale gezag, omdat directe besluitvorming concurreert met efficiëntie en relevantie. Dit zou daarom een belangrijk kenmerk zijn om de komende jaren te observeren als onderdeel van het Chinese bestuursparadigma.
Ten derde betekent "marktmechanismen" in het socialisme met Chinese kenmerken het maximaliseren van de lokale keuzevrijheid en het garanderen van "gemeenschappelijke welvaart". Het doel hierbij is om de markt te gebruiken om prioriteiten te identificeren en te rangschikken, en vervolgens – door middel van directe besluitvorming – beslissingen uit te voeren, te implementeren en te evalueren voor maximale efficiëntie. De vraag is niet of men het eens of oneens is met dit model. Het nemen van beslissingen om gemeenschappelijke welvaart te realiseren voor meer dan 1,4 miljard mensen kent wereldwijd geen precedent.
Misschien wel het meest opvallende signaal en concept dat Xi in zijn toespraak op het 20e Partijcongres naar voren bracht, is de eis voor ‘eenheid’, ‘innovatie’ en ‘veiligheid’ onder het actieve protocol van ‘modernisering’.
Achter deze begrippen en concepten gaan de meest ambitieuze en complexe ontwikkelingssystemen uit de geschiedenis schuil: China heeft meer mensen uit de armoede gehaald dan welk ander land dan ook in de menselijke geschiedenis, terwijl het aandeel van het wereldwijde BBP verviervoudigde. China brengt jaarlijks meer ingenieurs voort dan welk ander land dan ook. En sinds AlphaGo van Google in 2015 Fan Hui versloeg bij het eeuwenoude go-spel, loopt China voorop in onderwijs, innovatie en implementatie van kunstmatige intelligentie.
China heeft daarnaast het op één na hoogste aantal geldige patenten en is wereldleider op het gebied van productie en handel, en op het gebied van technologie-export.
De Chinese leiders staan echter ook voor ongekende uitdagingen, van een nooit eerder geziene aard. Binnenlands moet China de transitie naar schone energie voltooien zonder terug te vallen op het gebruik van steenkool en andere fossiele brandstoffen, en de COVID-19-pandemie effectief indammen en tegelijkertijd de economische groei handhaven.
Bovendien moet het land het vertrouwen in de vastgoedmarkt herstellen. Welvaart veroorzaakt vraag- en kredietcycli die inflatoir zijn, waardoor de schuldenlast en speculatie toenemen. China heeft dus een nieuw model nodig om de cyclus van 'boom en bust' aan te pakken en de vastgoedsector te stabiliseren.
Bovendien camoufleert de Taiwan-kwestie geopolitiek gezien een groter probleem. China en de Verenigde Staten bevinden zich midden in een "alignment shift" in de wereldorde, die ontstaat zonder de gebruikelijke diplomatieke dialoog van de afgelopen 60 jaar. Er is sprake van overlappende "hegemonische mapping" – waarbij de VS de Chinese belangen militair omsingelt, terwijl China economisch en financieel domineert in gebieden die ooit standaard aan het Westen gelieerd waren.
Wat het laatste punt betreft, zal de wereld echter niet terugkeren naar bipolarisme. Bedrijfstechnologieën betekenen dat zowel kleinere landen als niet-statelijke actoren een prominente rol zullen spelen in de nieuwe wereldorde.
Xi heeft de juiste oproep gedaan voor een wereld die zich inzet voor internationaal recht, soevereine integriteit en gedeelde wereldwijde welvaart, om zo een vreedzame wereld te creëren. Om dit te bereiken, moet China het voortouw nemen in de dialoog en het systeem van "bedrijfshulp", gericht op pragmatische ontwikkeling, ecologische duurzaamheid en voortdurende verbetering van de kwaliteit van leven in de gemeenschappelijke goederen.
Door Gilbert Morris | China Daily | Bijgewerkt: 2022-10-31 07:29
Plaatsingstijd: 31-10-2022